Να μην... παρασυρθεί ο Θρύλος
Ο Θρύλος έκανε το καθήκον του απέναντι στη Σλόβαν, έβγαλε πράγματα κατά διαστήματα στο χορτάρι και άφησε υποσχέσεις για καλό και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο στη συνέχεια, καθώς στα τέσσερα ματς με Νέφτσι και Λουντογκόρετς ήταν από μετριος ως κακός.
Και με τη Σλόβαν δεν κρύφτηκε η μπάλα αλλά σίγουρα ήταν και καλύτερα στημένη η ομάδα και έβγαλε και δυο αυτοματισμούς παραπάνω στο χορτάρι.
Το θέμα είναι να μην παρασυρθεί κανείς και να μην λάβει ως σοβαρό δείγμα το 3-0 με τους Σλοβάκους καθώς η ομάδα του Βλάντιμιρ Βάις ήταν επιεικώς... επιπέδου Super League 2.
Τρίτη πάσα δεν μπορούσαν να αλλάξουν οι φιλοξενούμενοι και αυτό δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα της πίεσης των Πειραιωτών αλλά και της χαμηλότατης δυναμικότητάς τους που "καθρεφτίζεται" και στη μόλις μια τελική και αυτή ένα άψυχο σουτ... προπόνησης.
Μπορεί να χάθηκαν κάποιες ευκαιρίες για τον Ολυμπιακό αλλά παρά τα χαμόγελα για την τριάρα, μην ξεχνάμε ότι το πρώτο γκολ του Θρύλου ήταν αποτέλεσμα... τετραπλής καραμπόλας, το δεύτερο ελεγχόμενο ή στο όριο αν προτιμάτε του οφσάιντ και το τρίτο αυτογκόλ. Θα μου πει κανείς, ναι αλλά έχασαν άχαστα ο Ελ Αραμπί και ο Σισέ και άλλοι. Δεν αντιλέγω.
Αναφέρομαι στα τρία γκολ που μπήκαν και πώς μπήκαν. Γιατί και με τη Λουντογκόρετς ο Χασάν στο πρώτο ματς έχασε άχαστη κεφαλιά από τη μικρή περιοχή την οποία αν την έβαζε, τώρα θα μιλάγαμε για τη ρεβάνς με τη Μάλμε και όχι με τη Σλόβαν.
Κοινώς, ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να επαναπαυθεί από το 3-0 αλλά να συνεχίσει να δουλεύει, να ανεβάζει ρυθμούς, να βάλει και ο Πέδρο Μαρτίνς μια ορθολογική βάση στο ροτέισον και να πορευτεί ανοδικά από δω και πέρα. Γιατί αρχίζει και το πρωτάθλημα και τα "τσεκουρια" παραμονεύουν...
