Κοχονάτος... προπονητής και αχόρταγο μπάσκετ
Δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο ο προπονητής σε μια ομάδα αλλά το Α και το Ω αυτής και βάσει των δικών του ικανοτήτων το ρόστερ είτε διαπρέπει είτε καταποντίζεται και ακυρώνεται ως άχρηστο. Ο Ολυμπιακός, χωρίς να θέλω να προσβάλλω σε καμία περίπτωση αυτό που εκπροσωπούσε μπασκετικά ο Γιάννης Σφαιρόπουλος το οποίο είχε τα "συν" είχε και τα "πλην" του, έχει πλέον έναν "καθηγητή" στον πάγκο του.
Η καλύτερη φετινή μεταγραφή θα αποδειχθεί ο Αμερικανός προπονητής και λέω "θα αποδειχθεί" καθώς την 1η αγωνιστική της Euroleague και με 1 ματς πρωταθλήματος και 1 Κυπέλλου στο ερυθρόλευκο βιογραφικό του, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό είναι τραγικό να τον κρίνουμε ως επιτυχημένο ή αποτυχημένο.
Από την άλλη όμως δεν γίνεται να μην καταγράψουμε τη νέα πραγματικότητα του Ολυμπιακού. Μια νέα πραγματικότητα που μας άφησε... άφωνους. Εμένα προσωπικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό γιατί το μπάσκετ που έπαιξε ο ολοκαίνουργιος σε πρόσωπα και φιλοσοφία Θρύλος στο πρώτο ματς της φετινής Euroleague δεν το είχε παίξει ούτε κατά διάνοια την τελευταία διετία ακόμα και στο πικ της φόρμας του.
Με τον Βασίλη Σπανούλη "απεγκλωβισμένο" όπως έχω σημειώσει και στα τελευταία μπλογκ μου, ο Θρύλος πλέον είναι ΟΜΑΔΑ των ΠΟΛΛΩΝ και όχι του ΕΝΟΣ και αυτό "καθρεφτίζεται" στις 25 ασίστ κόντρα στη Χίμκι και στο γεγονός ότι 8 παίκτες σημείωσαν από 8 πόντους και πάνω.
Αν παίζει έτσι πριν τα μέσα Οκτώβρη ο Θρύλος του Ντέιβιντ Μπλατ, τον Απρίλη και τον Μάη που θα έχει αποκτηθεί η "χημεία" και οι αυτοματισμοί, που οι νεόφερτοι θα έχουν "ψηθεί" για τα καλά στις απαιτήσεις της Euroleague και που θα έχει προστεθεί και ο 7ος ξένος -γιατί θα προστεθεί 100%- τότε πώς θα παίζει;
Ο Αμερικανός τεχνικός κράτησε τη... σκληράδα στην άμυνα και αυτό φαίνεται από τους μόλις 66 πόντους που σημείωσε μια φύσει επιθετική ομάδα όπως η Χίμκι που τις 90άρες εντός έδρας τις έχει για... ψωμοτύρι και μάλιστα ο Θρύλος το πέτυχε αυτό έχοντας ένα "αμυντικό όπλο" εκτός αγώνα καθώς ο Αξέλ Τουπάν δεν μπήκε ποτέ στο κλίμα της αναμέτρησης και αγωνίστηκε μόλις 5:21''.
Και η πλάκα ποιά είναι; Ότι από τους 66 πόντους της, η Χίμκι έβαλε σχεδόν τους μισούς από αβίαστα λάθη των παικτών του Θρύλου στην προσπάθειά τους να βγάλουν σε απίστευτα ελάχιστα δευτερόλεπτα αιφνιδιασμό. Το στυλ του μπάσκετ που θέλει ο Ντέιβιντ Μπλατ το έχει αυτό, αλλά θα περιοριστούν τα λάθη όταν η ομάδα βρει τη "χημεία" της και οι παίκτες βρίσκονται με κλειστά μάτια, κάτι το οποίο χρειάζεται σαφέστατα χρόνο και... τριβή.
Η άμυνα με τις αλλαγές, πλην του Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος ο οποίος ακόμα δεν έχει αποτινάξει από πάνω του κάποια στοιχεία του παιχνιδιού όπως το έμαθε στο Γκονγζάγκα, ήταν κάτι το εντυπωσιακό. Ακόμα και οι υπόλοιποι παίκτες που είχαν μάθει στην προσωπική άμυνα επί σειρά ετών με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, άλλαξαν τσιπάκι και τους βλέπουμε να παίζουν με αλλαγές σα να το έκαναν χρόνια.
Μόλις 5 επιθετικά ριμπάουντ η Χίμκι, δείγμα ακόμα του πόσο φοβερή ήταν η άμυνα των Πειριαωτών καθώς τα άστοχα σουτ των Ρώσων, η κατοχή δεν επέστρεφε στα χέρια τους αλλά στα ερυθρόλευκα που έτρεχαν... σφαίρα στον αιφνιδιασμό. Φοβερή παρουσία ο αμυντικός ογκόλιθος Μιλουτίνοφ που τα έβαλε με τους ψηλούς της Χίμκι και τους κατατρόπωσε, μοιράζοντας και αυτοκρατορικές τάπες.
Στο 56-70 και με 7:34'' να απομένουν για το τέλος του αγώνα, είδαμε τη μπάλα στα χέρια του Μιλουτίνοφ κάτω από το καλάθι, να αλλάζει αστραπιαία και χωρίς να σκάσει στο παρκέ τέσσερις αποδέκτες με τελικό τον Στρέλνιεκς ο οποίος σαν σε προπόνηση και εντελώς αφύλαχτος στην αδύναμη πλευρά να σκοράρει από το τρίποντο.
Μπάσκετ... κοχονάτο και μυαλωμένο με την υπογραφή του μετρ του είδους του τύπου με το "Νο1" στην πλάτη στην παραπάνω φωτογραφία, Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος καθόταν στην άκρη του πάγκου του και απολάμβανε αυτό που "έχτιζε" και συνεχίζει να "χτίζει" από τα μέσα Αυγούστου και δώθε.
Ώπα όμως, για σταθείτε. Ομάδα δύο μηνών είναι ο Ολυμπιακός και τα δύσκολα είναι προ των πυλών. Θα έρθουν και οι ήττες με μαθηματική ακρίβεια σε έναν μαραθώνιο 30 αγωνιστικών στη Euroleague και μέσα από αυτές θα "σφυρηλατηθεί" και ο χαρακτήρας της ομάδας.
Δεν είναι όλα τέλεια και δεν τα καταγράφω έτσι. Είναι όμως εντυπωσιακό για πρώτο ματς και πρώτο σοβαρό δείγμα αυτό που είδαμε. Εντυπωσιακό και ταυτόχρονα απολαυστικό για όποιον αγαπάει το γνήσιο μπάσκετ, αυτό το μπάσκετ που μπορεί να βγάλει στο παρκέ η "αρμάδα" του Ντέιβιντ Μπλατ. Αυτό βλέπουμε και αυτό καταγράφουμε με τα καλύτερα να τα περιμένουμε και να ανυπομονούμε για το επόμενο ματς των ερυθρολεύκων.
